RUSTLAND

Ik tel ze één voor één,
mijn zegeningen.
Ik tel ze op 
en op meer dan één hand.
Mijn zegeningen in Rustland.

Geen van mijn kinderen wordt naar een front gestuurd.
Ach, een paar dingen kosten straks wat meer geld.
Ik weet exact wanneer en hoe laat het luchtalarm gaat.
Niemand die ik ken is gestorven als held.
Er vallen vandaag geen bommen in de buurt.
Er staan al lang geen soldaten hier op straat.

Ik tel ze één voor één,
mijn kwetsbare dingen,
mijn zegeningen.

Dagen van niks

Het zijn dagen van niks
het schiet niet op
het komt niet uit

echte dagen van niks
stof ligt op de stofzuiger
en de trap en op het leven
dikke grijze vlokken zweven

dagen van niks
niets uit mijn handen
de boodschappen zijn vreemd
de kinderen thuis

dagen van niks
de vaat in de gootsteen
vale zon door vale ramen
het werk ligt er nog 

dagen van helemaal niks.

Welkom in het huis

Welkom in het huis,

waar alle deuren klemmen
waar alle ramen kieren
waar alle horren ontbreken
waar alle vloeren kraken.

Welkom in het huis,
waar alle deuren klemmen.
waar de liefde zit in de hoek
van de bank
ingewikkeld in warme dekens
Daar liever niet zou zitten.

Welkom in het huis,
waar alle deuren klemmen
waar alle kranen lekken
waar alle muren scheuren
Waar ik alle kinderen 
in de nacht ben kwijtgeraakt.

Welkom in het huis
waar alle deuren klemmen
waar alle tegels breken
waar alle lampen flikkeren
waar het huis slechts het idee is van een huis
een tekening, een schets.

Welkom in het huis
waar de wereld
zomaar naar binnen kwam.